Po 60 latach WHO zmienia swoje stanowisko w sprawie leczniczej marihuany

Zdecydowanie pozytywny efekt działań ekspertów WHO w sposób jednoznaczny uznaje medyczne zastosowania konopi i kannabinoidów, przywracając je tym samym nowoczesnej farmakopei. Jednocześnie WHO w sposób wyważony prezentuje zagrożenia związane ze stosowaniem Cannabis, de facto odrzucając swoje stanowisko z roku 1954, według którego “powinno się podjąć wysiłki w kierunku usunięcia konopi z wszelkiej legalnej działalności medycznej”. 

Taki ruch WHO stanowi znaczący przełom dla międzynarodowego podejścia do konopi, a zarazem zdecydowane zwycięstwo faktów naukowych nad polityką. Nowe stanowisko WHO wywrze globalny wpływ na wprowadzane na poziomie poszczególnych państw reformy. Przepisy w wielu krajach wprost zależą od klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia – zmiany w klasyfikacji konopi dotyczyć więc ich będą w sposób bezpośredni. Również państwa, które wypracowały własny system klasyfikacji substancji narkotycznych prawdopodobnie złagodzą teraz swój stosunek do Cannabis. Także inne organizacje międzynarodowe, takie jak INCB – Międzynarodowa Rada Kontroli Środków Odurzających, wystosują teraz zapewne własne, uaktualnione wytyczne dla swoich państw członkowskich i będą przyglądać się dostępności konopi i kannabinoidów w globalnym systemie opieki zdrowotnej. Zapowiedziany na luty najbliższy raport INCB powinien zaprezentować nam aktualne stanowisko Rady w sprawie konopi. 

Państwa członkowskie ONZ muszą teraz zaakceptować w zwykłym głosowaniu większościowym oficjalne rekomendacje ONZ, tym samym zatwierdzając poprawkę klasyfikacji Jednolitej Konwencji Narkotykowej. Głosowanie to planowano pierwotnie na marzec bieżącego roku, jest jednak całkiem możliwe, że wskutek dwumiesięcznego opóźnienia w publikacji rekomendacji WHO zostanie ono przełożone na rok 2020. 

Znaczącą rolę w procesie odnowy rekomendacji WHO odegrał think-tank FAAT, który pełnił również rolę obserwatora gwarantującego niezależność, obiektywność i dokładność procesu oceny materiałów dot. Konopi. Publikując mocne i jednoznaczne rekomendacje WHO wykazało się wielkim zdecydowaniem i odwagę – teraz należy rekomendacje te zrozumieć, uszanować i wdrożyć. 

Wysunięta przez WHO rekomendacja nowej klasyfikacji konopi zawiera również propozycję znacznego uproszczenia i ujednolicenia międzynarodowej kontroli Cannabis, oznacza też zwiększoną możliwość zapewniania przez państwa członkowskie dostępu do medycznych i badawczych zastosowań konopi w sposób legalny i bezpieczny. Nowy, wyjątkowy (a może właśnie całkiem normalny) status konopi powinien zachęcić państwa członkowskie ONZ do zastosowania bardziej śmiałej polityki wobec konopi i kannabinoidów. 

 

Michael Kravitz, doradca ds. Międzynarodowej polityki narkotykowej z FAAAT: 

Dzisiaj WHO poczyniło ogromny krok w kierunku bardziej racjonalnej polityki narkotykowej. Czas byśmy wszyscy wsparli nowe rekomendacje WHO i zadbali o to, by ustalenia naukowe nie ustąpiły przed interesami polityków. Podziękujmy ekspertom WHO za ich pracę oraz przywódcom WHO za konsekwentną obronę praw pacjentów na całym świecie.

  

Kenzi Riboulet-Zemouli, szef działu badań FAAAT:

Decyzja WHO to najlepsze, na co mogliśmy liczyć. Mamy do czynienia z początkiem nowego rozdziału w międzynarodowej polityce konopne, zwrotu w kierunku polityk opartych na dowodach naukowych i zorientowanych na dobro pacjentów.

  

*** 

 

  

Oto oficjalne pismo Komisji z rekomendacjami WHO: 

  

Jego Ekscelencja 

Pan António Guterres 

Sekretarz Generalny ONZ 

 

24 stycznia 2019 r. 

  

Szanowny Panie Sekretarzu, 

  

Czterdzieste pierwsze posiedzenie Komisji Eksperckiej Światowej Organizacji Zdrowia ds. Uzależnień (ECDD) miało miejsce w dniach 12 – 16 listopada ubiegłego roku w siedzibie głównej WHO w Genewie. Zgodnie z rekomendacjami czterdziestego posiedzenia ECDD, które miało miejsce w czerwcu minionego roku i dotyczyło przeglądu wstępnego dotyczącego konopi i środków pokrewnych, podczas czterdziestego pierwszego posiedzenia Komisji dokonano krytycznej analizy wyżej wymienionych środków celem ustalenia najbardziej odpowiedniego poziomu międzynarodowej kontroli konopi, a także tego czy Światowa Organizacja Zdrowia WHO powinna wystosować rekomendacje zmiany poziomu kontroli tychże. 

  

Dodatkowo, Komisja przyjrzała się również tzw. Nowym Substancjom Psychoaktywnym (NPS), pięć z których stanowiły syntetyczne opioidy, a także dwóm lekom przeciwbólowym: pregabalinie i tramadolowi. Rekomendacje dotyczące tych środków przesyłamy w odrębnym liście opatrzonym tą samą datą. 

  

Przeglądu konopi i substancji pokrewnych dokonano w związku z zaleceniami Rezolucji 52/4 Komisji ds. Środków Odurzających , w której Komisja zobowiązała ECDD do opracowania zaktualizowanego raportu dot. Cannabis. 

  

W odniesieniu do artykułu 3, paragrafów 1, 3, 5 i 6 Jednolitej Konwencji ONZ ds. Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961 zaktualizowanej przez Protokół z roku 1972, oraz do artykułu 2 paragrafów 1 i 4 Jednolitej Konwencji ds. Substancji Psychoaktywnych z roku 1971, mam zaszczyt przedstawić następujące rekomendacje czterdziestego pierwszego posiedzenia Komisji ECDD: 

  

Konopie i substancje pochodne: 

   

• Konopie i żywica konopi 

  

• Komisja rekomenduje usunięcie konopi i ich żywicy z Grupy IV Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 

  

• Dronabinol (delta-9-tetrahydrokannabinol) 

  

• Komisja rekomenduje, dodanie dronabinolu do Grupy I Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 
• Komisja rekomenduje, usunięcie dronabinolu z Grupy II Jednolitej Konwencji ds Substancji Psychoaktywnych z roku 1971 – w zależności od zastosowania rekomendacji o dodaniu dronabinolu i jego stereoizomerów do Grupy I Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 

  

• Tetrahydrokannabinol (i izomery delta-9-tetrahydrokannabinolu) 

  

• Komisja rekomenduje dodanie tetrahydrokannabinolu do Grupy I Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961  – w zależności od zastosowania rekomendacji o dodaniu dronabinolu i jego stereoizomerów do Grupy I Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 
• Komisja rekomenduje usunięcie tetrahydrokannabinol z Grupy I Jednolitej Konwencji ds Substancji Psychoaktywnych z roku 1971 – w zależności od zastosowania rekomendacji o dodaniu tetrahydrokannabinolu do Grupy I Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 

  

• Ekstrakty i tynktury z konopi 

  

• Komisja rekomenduje usunięcie ekstraktów i tynktur z konopi z Grupy I Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 

  

• Środki zawierające kannabidiol (CBD) 

  

• Komisja rekomenduje wprowadzenie w życie rekomendacji z czterdziestego posiedzenia ECDD, by preparaty stanowiące czyste CBD nie były klasyfikowane przez Międzynarodowe Konwencje Kontroli Obrotu Narkotykami poprzez dodanie do zapisów Jednolitej Konwencji dotyczących konopi i ich żywicy w Grupie I Konwencji z 1961 następującego przypisu: 

[Podział zawijania tekstu]Środki zawierające głównie kannabidiol, w których zawartość delta-9-tetrahydrokannabinolu nie przekracza 0,2 procent nie stanowią przedmiotu kontroli międzynarodowej. 

  

  

• Środki wyprodukowane na drodze syntezy chemicznej bądź stanowiące przetwory konopi, które stanowią jedno- lub wieloskładnikowe preparaty farmaceutyczne, a z których nie da się domowymi sposobami wyekstrahować delta-9-tetrahydrokannabinolu (dronabinolu) w ilościach mogących stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego 

  

• Komisja rekomenduje dodanie takich środków do Grupy III Jednolitej Konwencji ONZ ds Narkotyków i Substancji Odurzających z roku 1961. 

  

Szczegółowa ocena w/w substancji oraz badania naukowe, na których ją oparto, zawarte są w Raporcie Końcowym z czterdziestego pierwszego posiedzenia Komisji Eksperckiej Światowej Organizacji Zdrowia ds. Uzależnień (ECDD). Streszczenie raportu dołączone jest do niniejszego listu jako Aneks I. 

  

Jestem bardzo zadowolony z dotychczasowego przebiegu współpracy między WHO, Urzędem ONZ ds Narkotyków i Przestępczości (UNODC) oraz Międzynarodową Radą Kontroli Środków Odurzających (INCB); w szczególności za wsparcie, jakiego organizacje te udzieliły Komisji ECDD (w tym i udział przedstawicielu UNODC i INCB w czterdziestym pierwszym posiedzeniu Komisji), w szerszym zaś kontekście – za wdrożenie rekomendacji wykonawczych Specjalnej Sesji Walnego Zgromadzenia Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNGASS) z 2016 roku. 

  

Z poważaniem, 

Dr Tedros Adhanom Ghebreyesus 

Dyrektor Generalny ECDD